Iteratie 1.8 montage

Montage drinkbeker2011

View more presentations from juliendenys.

Iteratie 1.8

Dit is onze finale iteratie en dus ook de constructie van het finale product. We hebben verschillende finale producten gemaakt. De kennisstap die we hier vooral hebben ontwikkeld is hoe je de siliconen dop van de fles best afwerkt. Verschillende methodes zijn uitgeprobeerd: vijlen, smelten, frezen, …

Eerst is geprobeerd gewoon het dopje uit te vijlen. De afwerking hiervan is echter absoluut onvoldoende (nog te veel bramen). Een tweed poging was om achteraf de dop over een voorverwarmde staaf te trekken (met diameter deze van het buisje); dit is te tijdsvermoeiend en de bekomen extrusie is nog altijd niet optimaal. Ten slotte werd getest of je na het vijlen het oppervlak kan honen met een dremel. Dit vergt een beetje oefening maar op een laag toerental kan je de binnenkant bijna de afwerking geven van de buitenkant.

Hieronder staan enkele hoge resolutie foto’s van ons product:

Iteratie 1.7: de gulden middenweg

We kregen al snel problemen met de lasermachine. Eerst en vooral is het niet evident om te laseren op een gekromd oppervlak. Daarnaast is het materiaal vrij lastig om in te laseren.  We hebben proefondervindelijk de instellingen van de machine gevonden; namelijk 80 % van zijn snelheid, 20% van de power en de machine instellen op graveren.

We hebben ook geprobeerd bredere banen te graveren om zo meer materiaal in één keer weg te nemen maar, bizar genoeg, ondergaat het materiaal een soort transformatie en wordt het zeer bros. Dit is te zien op het middelste detail bovenaan.

We hebben verschillende patronen gemaakt, de meeste met Marc’s naam erop en zijn deze gaan voorleggen aan Marc. Als we louter naar functionaliteit kijken is het esthetische van het patroon eigenlijk minder belangrijk. We hebben Marc daarom gevraagd te letten op het esthetische en op het gebruiksgemak.

Het  gebruiksgemak is duidelijk beter bij patronen die eenvoudige verticale lijnen hebben. De woorden nemen eigenlijk te weinig van de sterkte van het materiaal weg. De keuze viel uiteindelijk op een combinatie van veel verticale lijnen met eventueel zijn naam in verwerkt. 

Iteratie 1.7

Het komt er in deze iteratie op aan een goeie styling te vinden voor de fles, die ook goed te laseren valt. We zullen dus enkele ontwerpen moeten uitproberen en testen of deze ook de fles voldoende verslappen. De ontwerpen zullen teruggekoppeld worden met Marc.
Eén van de redenen dat we kozen voor de drinkbussen van de btwin, is dat ze egaal zijn van kleur en er veel verschillende kleuren van bestaan. Marc's voorkeur ging uit naar een blauwe fles

iteratie 1.6 verzwakte fles

Het resultaat van de testen was dat we eigenlijk ook de fles kunnen verzwakken, zodat deze makkelijker indrukbaar is maar toch nog waterdicht blijft. Dit laat ons toe om zonder zak te werken. Verschillende manieren worden geprobeerd om de fles te verzwakken. Banen frezen met een dremel of met een soldeerbout. We proberen ook verschillende oriëntaties van de verzwakkingen om te zien hoe we zo efficiënt mogelijk de fles verzwakken. De zwarte fles hieronder afgebeeld, met spiraalvormige inkepingen, bleek het beste resultaat op te leveren.

Het product dat we nu hebben bestaat eigenlijk uit 4 onderderdelen: het buisje, de dop, de fles en de rubberen dichting. Al deze componenten zijn eenvoudig uit elkaar te halen en te reinigen.
De zak binnenin wordt toch nog voorgesteld aan Marc omdat dit toelaat dranken te drinken met zijn beker die een zekere kleur of geur afstaan die anders niet meer uit het materiaal te krijgen zijn. Denk bijvoorbeeld maar aan tomatensoep of koffie in een plastic bekertje.
We hebben bij de voorstelling van de beker wel vermeld dat we de buitenkant met de laser zouden kunnen afwerken. Hiervoor waren al enkele experimenten gedaan.


De evaluatie:

Iteratie 1.6 experimenten

In deze testen werd voornamelijk geëxperimenteerd met een zak opgespannen in de fles. Dit liet toe de fles te verzwakken en toch een waterdicht binnenste te behouden. De zakjes die gebruikt werden binnenin zijn diepvrieszakjes. Het grote voordeel van die zakjes is dat ze binnen een groot bereik foodsafe zijn.

Test 1

Maximaal volume dat ik er in kreeg +-530ml, dat van de fles is +-620ml (iedere keer tot aan de boord gevuld).

400 ml gaat in de beker; na een 350ml begint het systeem te sputeren. Dop is vrij makkelijk nog op de fles te schroeven. Er moet tamelijk hard op de fles geknepen worden. Bij een tweede test zoog de onderkant van de zak zich vacuum tegen het rietje zodat er geen enkel vocht meer doorkwam.

Na elk gebruik moet de zak vervangen worden. Door het vastdraaien van de zak tussen dop en fles komen er namelijk kleine gaatjes en scheurtjes in op die plaats in de zak. Tijdens het gebruik de eerste maal is hier weinig van te merken. Bij een tweede poging moet je duidelijk veel harder duwen omdat er lucht ontsnapt langst de rand.

Test 2 kartels

Voor deze tweede test hebben we enkele karteltjes aangebracht in de onderkant van het rietje om de  aanzuiging van de zak te vermijden.

Er moet voelbaar minder kracht worden uitgevoerd op de fles. De sputteringen beginnen terug rond de 350ml. Het totale volume dat we er konden uithalen is toch een stukje groter (+-375 ml).

Test 3

Als de zakjes worden afgeknipt juist boven de hals van de fles dan kunnen ze meerdere malen gebruikt worden. De gaatjes werden dus vooral veroorzaakt door het schuren met de schroefdraad. Ook het rendement lag tamelijk hoog.

Test 4

Voor deze test werd een gat gemaakt in de fleswand; zodat we rechtstreeks op de zak konden duwen.

Het probleem bij dit prototype is dat al je niet rechtstreeks op de zak duwt dan verplaatst de vloeistof zich veeleer in de richting van het gat dan naar het rietje. De structuur van de fles is wel duidelijk verzwakt. De rand van de fles is te scherp. En de zak is te kwetsbaar met zo een gat. 

Test 5

Dit prototype bestaat uit een zakje dat op zijn plaats gehouden wordt door een staafje. Het staafje klemt in gleufjes bovenaan de fles. Hiervoor werd een diepvrieszakje gebruikt. Dit is geen goede oplossing. De dop dop werd aangepast waardoor de fles niet meer waterdicht is, ook belemmert het staafje de doorgang van het rietje, waardoor de dop moeilijk vast te schroeven is. En de rand waarop dat het staafje steunt is de smal, met een moeilijke positionering tot gevolg.

Test 6

Hier werd een boterhamzakje vastgelijmd in de hals van de fles. Het zakje word gevuld met vloeistof, na gebruik, wordt het zakje uit de fles getrokken en kan zo gemakkelijk gereinigd worden. Probleem hierbij is dat het zakje stuk kan gaan. Ook het zakje uit de fles halen is moeilijk.

Test 7

Bij deze fles werd er 2 gaten gemaakt in de fles tegenover elkaar. Deze werden dan dichtgemaakt met een flexibeler materiaal (vastgelijmd). Een zakje is noodzakelijk omdat de fles zelf niet meer 100% waterdicht is. Het verzwakt de fles aanzienlijk indien je op de fles duwt en niet op de weggehaalde delen. Bijkomend is het feit dat de fles niet meer luchtdicht is met een daling van het rendement tot gevolg.

iteratie 1.6

We hebben helaas vernomen van Carl Grimmelprez (docent prototyping) vernomen dat geen enkele zelf gemaakte silicone drinkbus foodsafe is. Dit komt omdat de verhoudingen van de harder en de basissubstantie perfect moeten zijn; dat kan enkel op industrieel niveau zo gemaakt worden. Is die verhouding niet correct dan krijg je schadelijke moleculen die "rondzweven" in je materiaal.
Daarom zijn we in deze stap op zoek gegaan naar oplossingen die toelaten toch zachter op de fles te drukken die met bestaande foodsafe materialen verwezenlijkt kunnen worden.
Het resultaat van deze testen hebben we aan markt voorgelegd; zijn flow status was veeleer controle.